Maandag de 29e augustus: hèhè vanuit notaris Haarlem en een laatste koffietje buiten met mijn lieve buurtjes, vertrekken we met twee auto’s naar ons nieuwe stekkie. Dat was voor het eerst achter elkaar aan rijden… toch nog twee volle auto’s (waaaah waar komt al die handel vandaan, nadat we al ieder een vrachtwagen gestuurd hebben naar Frankrijk!!).
We ontvangen veel ‘goede reis’-appjes
Hebben we een wijntje genomen bij aankomst? ZEKER!!
De volgende dagen: Zo’n zin om meteen even wat dingetjes te fixen: de entree van ons tijdelijke onderkomen bijvoorbeeld ff schoon en een plantje/schilderijtje. Tja het moet een tikkie eigen worden allemaal, terwijl het nog niet ‘eigen’ (van ons) is!! Ingewikkeld want onze handen jeuken; niet om iets aan de chambres te doen, want die zijn fantastisch , maar om i.i.g. onze eigen woonplek in orde te maken.
We kunnen het supergoed met elkaar vinden, we spreken ontzettend dezelfde taal en we willen hetzelfde; Trudy en ik, maar privacy is toch ook wel heel belangrijk. Komt goed.
We merken dat sommige ideeën vanuit Nederland nu weer van tafel worden geveegd, want ter plekke komen er toch weer betere plannen. En wat leuk is: we zitten lekker aan de grote tuintafel met een kopje koffie te kletsen over verschillende plannen en plotseling zie je ons dan weer tegelijkertijd opveren om NU te gaan kijken, hoe dat dan zit met die ene ruimte, die trap of de mogelijkheid van dat muurtje.
Daarnaast moeten er nog veel dingen online worden geregeld: -De Nederlandse vertaling van de volmachten zijn er nog steeds niet…. (we bellen en mailen wat af) -De zonnepanelen: Total Energies wordt de leverancier, maar er moet wel gepraat worden in het….. frans!
Gelukkig is de zus van Trudy de Franse taal machtig en een paar dagen around. Zij doet grotendeels het woord voor ons bij deze online meetings!!! Supertof. Al weten we ook direct dat wij nog veeeeeel te leren hebben… whaah.
-Wifi: wat een geklooi: in het meest onaantrekkelijke deel van het hele chateau is INTERNET!! Yeahh, dus daar moeten alle belangrijke dingen gebeuren maar daar wordt ook genetflixed en ge-NLZIET! Maaaar het ‘orange’-mannetje komt 15 september ‘iets’ aanleggen? Want we schijnen wel glasvezel te hebben.
Website: hij vordert gestaag, maar o, o best wel veeeeel werk. De drie talen en welke layout is het leukst… welke tekst MOET er perse op?
Boekingen: ja ja, gaan gewoon door: we moeten goede afspraken maken EN we weten steeds beter hoe wij het gaan willen wat betreft de groepen maar ook de individuele gasten! Elke dag een stukje wijzer.
En dan nog het cirkeltje waar we in zitten: voor aanvragen wifi of het bestellen van duizenden liters olie voor de winter hebben we een bankrekening nummer nodig, de bank zegt dat ze dan eerst een akte d’authentique moeten hebben, de notaris zegt dat die er nog niet is, zolang de vertaling er nog niet is. De vertaler zegt dat ie helemaal geen deadline heeft gekregen: ‘lentement’…. Pfffffffff. We hebben een gezamenlijk emailadres nodig voor het aanvragen van dingen en binnenkrijgen van boekingen, maar de website is er nog niet, want de boel is nog niet van ons, want de vertaler dus de bank dus de notaris… dus……. Eerst maar een wijntje! Zonder Shivren en Pelle zouden we trouwens veel en veel meer werk hebben. DANK JONGENS!
O ja, en dan nog de gesprekjes in het frans met de twee schoonmaakdames Veronique en Dorothé (V en D). Echt grappig hoe die gesprekken gaan: ik bereid me voor op het gesprek met hen: ik schrijf op en weet voortaan hoe een stofzuiger heet en een wastafel… ja ja we komen er wel. Gisteren paniek want de schoonmaakmiddelen zijn op: alle bochten, google translate inspreken, geklooi, handen en voeten… tot ik zo slim was om te zeggen: ‘je prends une photo’ pfffff. Vervolgens nog wel ruim een half uur in de Intermarché om alles te vinden….
Dit weekend (3 en 4 sept) was er een bruiloft in onze maison: 27 mensen. Leuk hoor, maar de berg wasgoed daarna is serieus ONVOORSTELBAAR!!
Ook gezellig en lachen: ja ja we vinden het nu nog leuk!
Fietsen, wandelen en de ondergrondse stad bezoeken hoort ook bij onze activiteiten: de gasten moeten weten wat leuk is, hé…
En oja, dat vergeet ik nog: Berbèrt: hahahah wat een mannetje: hij maait het gras op onze trekker, is niet te verstaan, brengt het glas en karton weg in z’n golfkarautootje en lacht er hartelijk bij…. (geen idee haha).
Comments